παραφασία

η

ιατρ. διαταραχή τής εκφράσεως τού προφορικού λόγου η οποία συνίσταται σε μετατροπές φωνημάτων ή λέξεων και εκδηλώνεται είτε σε μορφολογικό είτε σε σημασιολογικό επίπεδο ώς το σημείο να γίνεται ο λόγος ακατανόητος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. paraphasie (< παρ[α]-* + αφασία)].